‘Op pad’ bij Jorick ten Brinke
Op een mooie maandagavond tref ik Jorick aan gekleed in zijn ‘schaapscheerdersuitsrusting’. Hij staat klaar om onze vier Wallischer Schwarznase schapen te scheren. Een mooie gelegenheid om hem eens wat nader te leren kennen. Na de schapen hun zomerjas te hebben aangetrokken en onder het genot van een kop koffie horen we zijn relaas over zijn liefhebberij, het vee dat hij heeft.
Jorick woont in het buitengebied van Halle (Achterhoek). Ik kende hem als jongen al toen hij met zijn Nubische stippelgeiten bij ons kwam om deze te laten dekken door onze stippelbok. Vader kwam dan meestal mee gevolgd door enkele van zijn broers. De liefhebberij voor dieren en geiten in het algemeen heeft hij niet van een vreemde. Het is hem als het ware met de paplepel ingegoten. Zijn ouders fokten jarenlang met Dwerggeiten en waren daar ook zeer bedreven in. Zij waren lid van de NFD en bezochten menig keuring met hun geiten. De eerste Nubische geit werd gekocht in Vorden en die werd later gedekt bij een bok van Groot Roessink uit Hengelo.
Er werd al snel ontdekt dat zijn Nubische geiten niet erg sterk waren, niet van gezondheid en bij de minste of geringste waterdruppel stonden zij onderdak. In 2007 is de laatste doodgegaan en is Jorick overgestapt op een ander ras, de Wallische geit. Jorick gaf toen les aan de praktijkschool te Barneveld en daar liepen ze. De imposante horens en hun uiterlijk maakte dat hij koos voor dit geitenras. De eerste Wallische werden gekocht in Ambt-Delden. Zij zagen er niet al te best uit in de vacht maar een geoefend oog zag dat de geiten verder prima in orde waren, goed op de poten en een goed uier. De aftekening bleek ook prima te kloppen hetgeen bij de Wallische zeker van belang is. Het bleek een goede keus te zijn, de rest van zijn geitenstapel werd op deze geiten ‘geënt’.
De marge is klein wat de fokkers van Wallische geiten betreft en daarom heeft hij samen met Nico Steintjes, onze stamboeksecretaris, twee onverwante bokken uit Duitsland gehaald. Zij gebruiken hun bok twee jaar zodat ze vier jaar vooruit kunnen. Voor zijn schapen haalt Jorick bij hetzelfde adres onverwante rammen.
De geiten zijn slechts maar een klein onderdeel van zijn veestapel. Jorick heeft naast zijn geiten nog ongeveer 60 Brilschapen, fokt hij met de Noord Hollandse krombek eend en met konijnen, de Parelgrijze van Halle, hoe toepasselijk is deze naam. Het konijnras komt echter uit België en heeft niets te maken met de woonplaats waarin Jorick woont. Jorick is betrokken bij de VPKV, de Varsseveldse pluimvee vereniging waar hij als bestuurslid 2e Secretaris/Penningmeester is. Jorick heeft een apart koeienras, ook uit Duitsland geïmporteerd, het Pinzgauer rund. Opvallend aan dit rund is de symmetrische aftekening. De linker en rechterkant moeten dus precies hetzelfde zijn! Het zijn bovendien hele gemakkelijke runderen in de omgang en dat is zeker een pluspunt!
Met zijn Brilschapen heeft hij een begrazingsproject lopen tussen Halle en Doetinchem, de ‘Heidevloed’. De schapen zorgen ervoor dat het gras tussen de heide wordt weg gehaald in de hoop er een mooi natuurterrein ontstaat. Jorick is aan het onderzoeken of het mogelijk is afzet te vinden voor zijn ‘natuurbeweide’ schapenvlees. De Brilschapen staan in 
geschreven bij de VSS, de vereniging voor speciale schapenrassen.
Jorick heeft na de HAVO gekozen om naar praktijkschool Barneveld te gaan voor een managersopleiding dierverzorging. Zij doel was dierenverzorger te worden in een dierentuin maar na stage gelopen te hebben in Burgers Zoo kwam hij tot de conclusie dat dit toch niet helemaal zijn ding was. Hij heeft toen besloten de docentenopleiding te volgen, heeft eerst les gegeven op de praktijkschool en geeft nu drie dagen in de week les dierverzorging op het AOC te Doetinchem.
Dit blijkt echter niet genoeg om van rond te komen. Een nieuw initiatief ontstond, een eigen bedrijf in het verzorgen van dieren. Dat wil zeggen, bekappen van schapen, geiten, paarden en ezels. En het scheren van schapen, Angorageiten en Alpaca’s. Hij heeft hiervoor een cursus gevolgd om het één en ander goed onder de knie te krijgen. Het scheren van Alpaca’s is een vak apart. De dieren worden voor het scheren als het ware ‘opgespannen’, de rek moet er goed inzitten. Daarvoor heeft hij ooit een Alpaca opgespannen tussen de trekhaak van zijn auto en de schuurdeur. Maar, mocht u op deze manier een verkeerde indruk krijgen van Jorick dan heeft u het mis. Diervriendelijkheid staat hoog in het vaandel! Respect voor dier en zeker ook voor de eigenaar is een must. Het zijn allemaal hobbyboeren die hun dieren laten verzorgen door hem en hij weet uit ervaring dat die categorie vaak erg begaan is met de ‘levende have’. Is de baas tevreden dan het dier ook, want voegt hij eraan toe: “ooit wel eens een hond zien pinnen”?
Jorick draagt de vereniging een warm hart toe al vind hij het wel eens jammer dat hij te weinig deelgenoot kan zijn van de evenementen die de ANBG organiseert. De stallendag valt altijd net tijdens de pluimveekeuring. Hij is er wel van overtuigd dat een stamboekpapier een must is! Af en toe een keer inkruisen om een ras eigenschap te verbeteren moet volgens hem geen probleem zijn maar het liefst gebruikt hij onverwante dieren.
Hij vindt het belangrijk dit goed te doen want zijn vader zei ooit al eens: “een slechten vret evenvulle as een goeien!”
Wij wensen Jorick succes toe met zijn eigen bedrijf en al het reilen en zeilen wat betreft het hobbyvee. Voor wie nieuwsgierig is geworden: www.dierendiensten.nl
